Άγιοι μάρτυρες Σιλουανός, Λουκάς και Μώκιος

Ήταν και οι τρεις στην πόλη των Εμεσηνών της Κοίλης Συρίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Νουμεριανού (284 μ.Χ). Όταν λοιπόν τους είπαν να αρνηθούν τον Χριστό, αυτοί μεγαλόφωνα επανέλαβαν την ομολογία τους, με αποτέλεσμα να τους μαστιγώσουν σκληρά και να τους φυλακίσουν. Όταν μετά από μέρες, εξαντλημένους, τους έβγαλαν από την φυλακή και τους εξέτασαν για να δουν αν έχει καμφθεί το φρόνημά τους, αποδείχθηκε ότι οι τρεις Άγιοι παρέμειναν ακλόνητοι και αλύγιστοι. Τότε τα ίδια μαρτύρια επαναλήφθηκαν, αλλά και πάλι χωρίς αποτέλεσμα. Τελικά, τους έφεραν στο αμφιθέατρο, όπου γίνονταν θηριομαχίες, για να βρουν εκεί τρομερό θάνατο από τα πεινασμένα θηρία. Τα λείψανά τους τα παρέλαβαν οι χριστιανοί και τα έθαψαν με πολλή ευλάβεια και αγάπη. 

Στον Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου, καθώς και στον Παρισινό Κώδικα (1578 μ.Χ) η μνήμη του Αγίου Σιλουανού επαναλαμβάνεται και την 6 Φεβρουαρίου, μαζί με τους μάρτυρες Φαύστο και Βασίλειο.